Jezioro Ślesińskie - łowisko na uboczu
2009-09-21
Okolice Konina słyną ze wspaniałych łowisk. Jeziora Gosławickie, Pątnowskie, kanały z ciepłą wodą odwiedza wielu wędkarzy. I choć Jezioro Ślesińskie jest równie atrakcyjne, to mało się o nim mówi.
Jezioro Ślesińskie znajduje się w odległości około 30 km na północ od Konina, tuż przy miasteczku o tej samej nazwie. Jest jeziorem polodowcowym typu rynnowego. Jego powierzchnia wynosi 148 hektarów ,a głębokość maksymalna 25,7 m. Przez J. Ślesińskie przebiega Kanał Ślesiński (o długości 32 km), który łączy je z Gopłem. Brzegi jeziora są na ogół dość wysokie i dostępne dla wędkarzy. Tylko w kilku miejscach 3-4-metrowy pas trzcin może utrudniać wędkowanie (w trzcinach miejscowi wędkarze wybudowali liczne kładki). Od strony wschodniej i północno-zachodniej brzegi porasta las. I tu można znaleźć wiele kładek.
Woda w J. Ślesińskim jest czysta i przejrzysta. Tylko w okresie letnich zakwitów traci swą klarowność. Jako że jezioro włączone jest w obieg chłodzenia konińskich elektrowni, jego woda jest częściowo podgrzana. Doskonale widać to zimą, gdy temperatura powietrza spada poniżej zera. Gdy północna część jeziora pokryta jest lodem, w południowej części tej pokrywy jeszcze nie ma.
JAKIE RYBY
Jezioro Ślesińskie połączone jest kanałami z wszystkimi konińskimi jeziorami. Tak więc ryby migrujące w poszukiwaniu korzystnych warunków stale „zasilają" jego wody. Poza tym gospodarz wody - gospodarstwo rybackie „Gosławice" - zarybia akwen różnymi gatunkami ryb.
W Ślesińskim najwięcej jest płoci, leszczy i krąpi, które w lekko podgrzanej wodzie osiągają znaczne rozmiary. Łowi się także karasie (zarówno srebrzyste, jak i złote), wzdręgi i liny. Jednak największą atrakcją zbiornika są olbrzymie karpie, amury i tołpygi. Każdego roku łowi się tutaj wiele medalowych okazów tych gatunków.
Z drapieżników sporo jest ładnych okoni. Te największe łowi się z łodzi lub zimą spod lodu. Dużo jest także sandaczy. Choć przeważają 2-3-kilogramowe sztuki, to trzeba się liczyć z braniem nawet dwucyfrowej sztuki. Sandacze, podobnie jak okonie, najlepiej łowić z łodzi. Szczupaków w Ślesińskim jest niewiele i jak się jakiś trafi, to będzie to albo niewielka sztuka, albo prawdziwy okaz.
Od kilku lat jezioro zarybiane jest sumami. W podgrzanej wodzie drapieżniki te mają mnóstwo pożywienia, niemal przez cały rok intensywnie żerują i dzięki temu rosną jak na drożdżach. Obecnie najczęściej łowi się 10-15 -kilogramowe sztuki.
Również węgorze dorastają tutaj do imponujących rozmiarów. Choć przeciętnie łowi się sztuki do kilograma, to jest szansa na dużo większy okaz.
JAK I NA CO
Na Jeziorze Ślesińskim bardzo skuteczną metodą jest gruntówka z koszyczkiem zanętowym. Wskaźnikiem brań może być drgająca szczytówka albo inny sygnalizator podwieszany na żyłce. W zasadzie nie ma to znaczenia, bo brania białorybu są najczęściej mocne i zdecydowane.
Przy połowie leszczy, płoci i krąpi świetnie sprawdza się odległościówka. Nie przesadzajcie jednak z delikatnością zestawów. W jeziorze jest ogromna ilość dużych ryb i często będą one sprawdzać wytrzymałość waszych zestawów.
Z przynęt skuteczne są niemal wszystkie znane nam przynęty. Rewelacyjnie sprawdza się także ciasto z dodatkiem paszy dla ryb lub miodu. Na węgorze i karasie dobra jest szyjka rakowa nie obrana z pancerza!
NIE ZDZIW SIĘ
W gospodarstwie rybackim „Gosławice" hoduje się różne „dziwne" gatunki ryb. A że Ślesińskie połączone jest kanałami z innymi ciepłymi jeziorami, to może się zdarzyć, że złowisz różnokolorowego karpia koi, suma afrykańskiego lub czerwonego karasia. Te ostatnie do złudzenia przypominają złote rybki i jak zapewniają szczęśliwcy, którzy je złowili, spełniają trzy życzenia.
DOJAZD
Dla zmotoryzowanych drogą nr 25 łączącą Konin z Inowrocławiem.
Autobusem PKS z Konina i Inowrocławia.
NOCLEGI
Hotele i ośrodki wypoczynkowe w Ślesinie.
SKLEPY WĘDKARSKIE
W Ślesinie i Koninie.
Jezioro Ślesińskie znajduje się w odległości około 30 km na północ od Konina, tuż przy miasteczku o tej samej nazwie. Jest jeziorem polodowcowym typu rynnowego. Jego powierzchnia wynosi 148 hektarów ,a głębokość maksymalna 25,7 m. Przez J. Ślesińskie przebiega Kanał Ślesiński (o długości 32 km), który łączy je z Gopłem. Brzegi jeziora są na ogół dość wysokie i dostępne dla wędkarzy. Tylko w kilku miejscach 3-4-metrowy pas trzcin może utrudniać wędkowanie (w trzcinach miejscowi wędkarze wybudowali liczne kładki). Od strony wschodniej i północno-zachodniej brzegi porasta las. I tu można znaleźć wiele kładek.
Woda w J. Ślesińskim jest czysta i przejrzysta. Tylko w okresie letnich zakwitów traci swą klarowność. Jako że jezioro włączone jest w obieg chłodzenia konińskich elektrowni, jego woda jest częściowo podgrzana. Doskonale widać to zimą, gdy temperatura powietrza spada poniżej zera. Gdy północna część jeziora pokryta jest lodem, w południowej części tej pokrywy jeszcze nie ma.
JAKIE RYBY
Jezioro Ślesińskie połączone jest kanałami z wszystkimi konińskimi jeziorami. Tak więc ryby migrujące w poszukiwaniu korzystnych warunków stale „zasilają" jego wody. Poza tym gospodarz wody - gospodarstwo rybackie „Gosławice" - zarybia akwen różnymi gatunkami ryb.
W Ślesińskim najwięcej jest płoci, leszczy i krąpi, które w lekko podgrzanej wodzie osiągają znaczne rozmiary. Łowi się także karasie (zarówno srebrzyste, jak i złote), wzdręgi i liny. Jednak największą atrakcją zbiornika są olbrzymie karpie, amury i tołpygi. Każdego roku łowi się tutaj wiele medalowych okazów tych gatunków.
Z drapieżników sporo jest ładnych okoni. Te największe łowi się z łodzi lub zimą spod lodu. Dużo jest także sandaczy. Choć przeważają 2-3-kilogramowe sztuki, to trzeba się liczyć z braniem nawet dwucyfrowej sztuki. Sandacze, podobnie jak okonie, najlepiej łowić z łodzi. Szczupaków w Ślesińskim jest niewiele i jak się jakiś trafi, to będzie to albo niewielka sztuka, albo prawdziwy okaz.
Od kilku lat jezioro zarybiane jest sumami. W podgrzanej wodzie drapieżniki te mają mnóstwo pożywienia, niemal przez cały rok intensywnie żerują i dzięki temu rosną jak na drożdżach. Obecnie najczęściej łowi się 10-15 -kilogramowe sztuki.
Również węgorze dorastają tutaj do imponujących rozmiarów. Choć przeciętnie łowi się sztuki do kilograma, to jest szansa na dużo większy okaz.
JAK I NA CO
Na Jeziorze Ślesińskim bardzo skuteczną metodą jest gruntówka z koszyczkiem zanętowym. Wskaźnikiem brań może być drgająca szczytówka albo inny sygnalizator podwieszany na żyłce. W zasadzie nie ma to znaczenia, bo brania białorybu są najczęściej mocne i zdecydowane.
Przy połowie leszczy, płoci i krąpi świetnie sprawdza się odległościówka. Nie przesadzajcie jednak z delikatnością zestawów. W jeziorze jest ogromna ilość dużych ryb i często będą one sprawdzać wytrzymałość waszych zestawów.
Z przynęt skuteczne są niemal wszystkie znane nam przynęty. Rewelacyjnie sprawdza się także ciasto z dodatkiem paszy dla ryb lub miodu. Na węgorze i karasie dobra jest szyjka rakowa nie obrana z pancerza!
NIE ZDZIW SIĘ
W gospodarstwie rybackim „Gosławice" hoduje się różne „dziwne" gatunki ryb. A że Ślesińskie połączone jest kanałami z innymi ciepłymi jeziorami, to może się zdarzyć, że złowisz różnokolorowego karpia koi, suma afrykańskiego lub czerwonego karasia. Te ostatnie do złudzenia przypominają złote rybki i jak zapewniają szczęśliwcy, którzy je złowili, spełniają trzy życzenia.
DOJAZD
Dla zmotoryzowanych drogą nr 25 łączącą Konin z Inowrocławiem.
Autobusem PKS z Konina i Inowrocławia.
NOCLEGI
Hotele i ośrodki wypoczynkowe w Ślesinie.
SKLEPY WĘDKARSKIE
W Ślesinie i Koninie.